osmanlı türkçesi

• ibrahim' e ibo demek gibi (laubali) değil de abdülhamit' e hamit demek gibi (kestirme) yerine (aramızda) osmanlıca dediğimiz türkçe. bir akademisyenin karşısında daima 'osmanlı türkçesi' tabiri kullanılmalıdır, yoksa bozguna uğratılırsınız.
  
  14- 15. yüzyıllarda türkçeye arap ve fars dillerinin(arapça ve farsçanın) işlemesiyle ortaya çıkmış, özellikle divan şairlerinin hünerlerini sergilemeleri adına fırsat yaratmış türkçedir. ( ki o zamanlar âşık paşa ve günümüzde eserlerinden ziyade sadece isimleri kalmış eski ünsüz şairler türkçe eserler vermenin utanç verici şeyler olduğunu söyleyerek arapça ve farsçadan arındırılmış türkçeyi aşağılamışlar, halkın anlayabileceği şekilde türkçe yazılan eserler için özür dilendiği bile olmuş. bunun yanında bu anlayışa karşı şair ve padişahlar da yok değilmiş.)
  
  günümüzde ' tükaka' şeklinde nitelendirilmesi, öz türkçenin savunulması amacıyla veya bir dile yabancı dillerden kelime girmesinin sakatlığıyla alakalı düşünce sonucu değil, osmanlı türkçesi isminin islamî bir duruş/bakış/görünüş/esinti/izlenim' (y)e sahip olduğu, bu isim islamî bir çağrışım yaptırdığı içindir.
  
  yazı dilimizin ( türk yazı dili) tarih içerisinde gelişmeye, dönüşmeye mahkum olmasıyla alakalı olarak bu dile nasıl ki ingilizce ve fransızca kelimeler sızıyorsa, yüzyıllar öncesinden sızmış olan ve şimdilerde az buçuk mürekkep yalamış insanoğlu tarafından arapça ve farsça kelimelerin görmezden gelinmeyerek yadırganmaksızın hatta zevkle kullanılması da güzel bir şeydir kanaatimce.
  
  sonraları tanzimat, servet-i fünûn, edebiyat-ı cedide yazar/ şairlerinin elinde elim sende veya vurkaç oyununun malzemesi olan bu dil ziya gökalp'ler ömer seyfettin'ler derken günümüzde de etkinliğini iyi ki sürdürmektedir. şahsi endişem günün birinde türkçemizde ingilizce, fransızca ve belki de papua yeni ginecenin etkisinin arapça ve farsçanın şaşaasını söndürebilme ihtimalidir ki çok uzak ihtimal diyelim.
  
  ^*