şirk

• şirk halinin temelinde "allah" ismiyle işaret edilen varlığı bir tanrı gibi düşünmek yatar.
  
  kişideki "tanrı" tahayyülü doğal olarak "bir algıladığımız çeşitli varlıklar ve ben varım, bir de ayrıca tanrı var" fikrini doğurur ki bu da pratikte ikiyüzlülüğe yol açar. yani eğer tanrı bizim ötemizde dışarılarda bir yerde ise, ibadetler ve tüm fiillerimiz onun gözüne girmek, ona yaranmak, kendimizi ona sevdirmek için yaptığımız birtakım aktiviteler haline gelir ki bu ikiyüzlülükten, yavşaklıktan başka bir şey değildir. büyük günah olarak tanımlanan düşünce ve hal budur.
  
  oysa ki hz.muhammed'in açıkladığı allah kavramı neredeyse bunun zıddı bir anlam taşır;
  varlıkta ondan başka bir şey yoktur, "ahad" yani sonsuz sınırsız tek ve "samed", somdur. kendisi bir başka varlıktan ortaya çıkmamış ve kendisinden de kendisinden ayrı ikinci bir varlık ortaya çıkartmamıştır. ihlas suresindeki bu "allah" tanımı, günümüz biliminin henüz 50 yıl önce ulaştığı elektromanyetik dalga bazlı holistik evren görüşüyle bire bir örtüşmektedir.
  
  dolayısıyla islam inancı çerçevesinde bir tanrıya yaranmak söz konusu olamaz ve ibadet adı altında "tavsiye" edilmiş bir takım çalışmalar tamamen kişinin ölümden sonra geçeceği boyutun şartlarının çeşitli zorluklarından kendisini kurtarabilecek enerjiyi temin etmesi içindir.
  
  bu iki anlayış arasındaki fark çok büyüktür.
  
  işin ilginç yanı müslümanların çok büyük kısmı tarafından olayın bu ince ancak hayati önemdeki nüansının farkedilemiyor olması. örneğin birçok yerde basitçe "tanrı yoktur sadece allah" olarak çevrilmesi gereken kelime-i tevhid "allahtan başka tanrı yoktur" diye çevriliyor. ne denir bilemiyorum. hayret...