gülce duru

• iki saçma şey söyleyip çekileceğim:
  
  1) kaybedenler kulübü için seslendirdiği şarkıları dinlerken, sesinin derinlerinde bir yerde tuhaf bir kibir varmış gibi hissediyorum. bunun beni rahatsız edip etmediğinden emin değilim, ama durup durup aynı şarkıları dinlediğime göre etmemiş olsa gerek.
  
  2) emrah serbes'in erken kaybedenler kitabındaki "zannettiğin gibi değil" isimli öyküyü okurken nilüfer ismi her geçtiğinde aklıma onun yüzü geliyor. öyle ki, şarkıları da nilüfer'in söylediği şarkılar olarak dinlemeye başladım. kendisini sadece bir şarkıdan diğerine geçerken fondaki youtube videolarında gördüğümü var sayarsak, akılda kalıcı bir görünüme sahip olduğu sonucuna varmak mümkün.