prestupleniye i nakazaniye
-
vakitsizlige ragmen elimden birakamadigim ve 2 gun icinde yarisina geldigim, cok heyecanli; ama bir romandan ziyade (ayri ayri sahnelerin durmadan birbirini takip etmesi, hayvani uzun suren diyaloglar, her diyaloga gecisten evvel olayin gectigi yerin ve karakterlerin kisa bir tasviriyle yapilan giris gibi faktorlerden olacak) bir tiyatro metnini andiran, hakkinda ne dusunsem bilemeden, ama heyecanla okudugum yapit. raskolnikof'a sokagin ortasinda pis pis bakip "katil!" diyen adamdan delicesine tirsinca, kitabi kapatip televizyon izlememe sebebiyet vermis, insani icine cekince birakmayan kuvvetli eser.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap