işte geldik gidiyoruz

• tokat gibi çarpıyor insanın yüzüne. küfür edesim geliyor. bi anda; şu hayatta ne kadar çırpınırsam çırpınayım, ne kadar sisteme karşı olursam olayım en sonunda hıyara döneceğim gerçeğini yüzüme vuruyor. koyasım geliyor böyle hayatın ta mına. "bir girdapta dönüyoruz, yaşamadan günümüzü." al işte.. bu kadar açık ve net. hayat mı lan bu o zaman? her saniye ölüme bir adım daha yaklaştırırken beni, yapmak istediklerimden sayfalar dolusu liste oluşmuşken bütün bu karmaşa, huzursuzluk ve zorlamalar da ne oluyor? insanlığın, kendi başına ördüğü çorap yüzümü gözümü kapamış. ben çıkarmak istesem bile onlar gözleri kapalı gitmeye çok alışmış. yapamıyorum.. en sonunda gözümü açmaktan bile vazgeçiyorum..
  "işte geldik gidiyoruz, bilinmez bir diyara." biz aslında tam geldiğimizi anlamışken, gidenleri görüyoruz. gidecekleri sıralıyoruz. biraz anlıyor gibi oluyoruz ama yok, hiç bi boktan anlamıyoruz. zorlaştırmak için herşeyi yapıyoruz. hayat öyle sikindirik ki, sevinçlerimizi bile erteliyoruz. bizim olmayan zamanlara öteliyoruz. "dört nala gidiyoruz, bizi bekleyen yere." herşey için acelemiz var bizim. sokakta yavaş yürüyen insan görünce bile sinirleniyoruz. nefes almayı unutuyoruz, sorsan yaşıyoruz.. böyle böyle dönüyoruz hıyara.. bugünleri geçmişin pişmanlığı, geleceğin planlarıyla geçiriyoruz. haliyle hiç bi sikim anlamıyoruz. plan, plan, plan.. bize göre su akıp yatağını hiç bulmuyor. pooff, gece gece moralimi bozdu bu şarkı. çok fena, çoookk..