kazım karabekir'in gözüyle yakın tarihimiz

• dindar kesimde, özellikle de nur cemaatinde, belli alanlarda eksik kalmamak için, “bak, bizden de birileri var” diyebilmek için, o alanlarda “diğerlerine” ait birileri varsa kendilerine ait birileri de olsun mantığıyla, sidik yarıştırabilmek için ve s. gibi dürtülerle hep birileri benimsenmeye çalışılmış, sahiplenme çabası içinde olunmuştur. şiir konusu açılıp “diğerleri” birinden bahsetseler, birini övseler, hemen “bizde de necip fazıl” var demişlerdir. siyaset konusu açılınca hemen adnan menderes sofraya servis edilmiştir. entelektüel tartışmalarda “bizim rahmetli cemil meriç de bu konuda şöyle buyurmuştur” denmiştir. bu insanların dindarlığı da tartışılır ya, o da ayrı mesele.
  
  bu kitabi okumadım, ama bana öyle geliyor ki kurtuluş savaşı muhabbetlerinde veya atatürk konusu açılınca “bizim karabekir paşa” diyebilme çabasının bir ürünüdür.