mensch

• herbert grönemeyer'in birkaç ay ara ile eşini ve çocuğunu kaybettikten sonra uzun süre müziği bırakmasının ardından 2003 yılında çıkarttığı aynı isimli albümde yer alan bir şarkı.* *
  
  hayattan ve insanlardan bahsederken birden (belli ki ölen karısına seslenerek) du fehlst/seni özledim demesi her seferinde tokat etkisi yaratıyor.
  
  sözlerini de çevireyim tam olsun:
  
  şu an doğru,
  şu an iyi,
  aslında hiçbir şey önemli değil,
  sular çekildikten sonra tekrar yükselir.
  
  hayatın kıyısında,
  sebesiz, bilinçsiz,
  hiçbir şey boşuna değil,
  hayallerimi kumların üzerine kuruyorum.
  
  ve hiç sorun değil,
  her şey yolunda,
  güneş zamanı geldi,
  şikayetsiz ve özgür.
  
  insana insan deniyor,
  çünkü insan unutur,
  çünkü insan bastırır,
  çünkü hayranlık duyar ve dindirir,
  çünkü ısıtır, anlattığı zaman.
  
  çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.
  
  gökyüzü açıldı,
  bulutsuz ve okyanus mavisi,
  telefon, gaz, elektrik,
  ödenmemiş, ama böyle de olur.
  
  benimle huzuru paylaş,
  sadece ödünç alınmış olsa da,
  senden aşkını istemiyorum,
  sadece sözünü istiyorum.
  
  ve hiç sorun değil,
  her şey yolunda,
  güneş zamanı geldi,
  berrak ve hafif.
  
  insana insan deniyor,
  çünkü insan günün birinde elde eder,
  çünkü insan umut eder ve sever,
  çünkü anlar ve affeder.
  
  çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.
  
  ah, çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.
  
  ve hiç sorun değil,
  her şey yolunda,
  güneş zamanı geldi,
  berrak ve hafif.
  
  insana insan denir,
  çünkü insan unutur,
  çünkü insan bastırır.
  
  çünkü insan hayranlık duyar ve inanır,
  dayanak arar ve güvenir.
  
  çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.
  
  ah, gerçekten sorun değil,
  ayrım yapmadan acıtıyor,
  ve güneş zamanı geldi,
  plansız, refakatsiz.
  
  ve insana insan deniyor,
  çünkü insan hatırlar, çünkü insan savaşır,
  çünkü insan umut eder ve sever,
  çünkü anlar ve affeder.
  
  çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.
  
  ah, çünkü güler,
  çünkü yaşar,
  seni özledim.