warrior

• açıkçası pek beğendiğimi söyleyemem ama izlenebilirliği yüksek bir film. dövüş filmlerinin çoğu böyledir zaten diyerek hemen eleştrilerime - spoiler içermekte - geçeyim:
  
  öncelikle birileri filmin senaristine, yönetmenine soğuk savaşın bittiğini söylemeliydi bence. orak-çekiçli, pis-kaka rus dövüşçü figürü neydi be abi.. rocky tadının yakalandığı tek sahne buydu galiba. bilenler bilir orada da italyan aygırının karşısındaki rus dövüşçü ivan drago kötü gösterilmiş, vladimir lenin fotoğraflarıyla süslü bir salonda müsabaka yapılmıştı.
  
  öte yandan filmde bir baba var eski kulağı kesiklerden. bir haltlar yemiş zamanında ama nedense tam anlamıyla bir türlü inilmiyor adamın hatalarına. sadece nefret ettirmiş kendini o kadar. iki kardeşin dövüşünden önce adam bir yerlere kayboluyor, dövüşü bırakıp nereye gittiğini anlayamıyoruz. ayrıca dövüş anına kadar siklenmeyen baba, bir anda kardeşlerden birinin aklına kafeste düşüyor niyeyse. ulan madem düşürdün aklımıza göster adam ne halt yemeye çekti gitti, sonra döndü.
  
  ayrıca fizik öğretmeni kardeşin koçuna ayrı kafayı taktım: odasında friedrich nietzsche, ludwig van beethoven gibi değerleri çerçeveletmiş eyvallah da; ikisi uyumsuz olmuş. bilindiği üzre, nietzsche richard wagner hayranıdır. klasik müzikle, dövüş sporları pek örtüşmez ama madem ısrarcısın, müsabaka öncesi ode to joy'la giriş yapacağına ver ordan ride of the valkyries'i millet gaza gelsin dimi.
  
  velhasıl benim taktığım noktalar esasen çok da takılınacak noktalar değil. fena film değil, izlenir. ama imdb ilk 250 de olacak bir film de değil. zamanla düşecektir.
  
  ayrıca bu filmi pek beğenmeyen şu filmi çok beğendi: (bkz: raging bull) dövüşse dövüş, içkiyse içki, kardeşse kardeş... hem robert de niro neden robert de niro olmuş görmek adına. muhteşem bir joe pesci performansı da yanında hediye...