şehvet

• tutkudan farki, daha zehirli cagrisimlar icermesi belki de... tutkuda objesine bir baglilik, vefa, belki bir derece de mizmizlik bile vardir, sehvet ise daha da guclu; odaklanir. herkesi kirip gecer istegine ulasmak icin. bir noktadan sonra yalanmis, yasakmis, kotuymus, yanlismis, mantikli degilmis, hic onemi kalmamistir. sahneye cikan gercek bir tiyatrocudur artik. isinin disinda birsey dusunmez.