evdeki hayvanı beslerken öldürmek

• kuzenim yalvar yakar olup günlerce dil dökerek teyzemi, eve bir yavru kedi almaya ikna etmişti. öyle pet shop'tan falan değil, sokaktan. neyse buldular bi tane zavallı bişey. zayıf, sarsak... kuzenim çok mutlu ama. besleyecek, büyütecek, nasıl hevesli... bir gün teyzemle bize geldiler. anlata anlata bitiremiyo kedisini. ben de heveslendim, gelirim, severiz, oynarız falan diye hayal kuruyoruz.
  
  neyse, kızcağız eve gitti ki ne görsün? kedi taşlaşmış, ölüp kalmış yazık.
  
  sonradan anlamışlar ki, bu kuzenin bir boy büyüğü olan abisi, bu zavallı kedinin sarsak sarsak ortada dolaşmasına ve bir türlü düzelememesine sinir olmuş, bir miktar supradyn'i ezerek sütüne karıştırmış. hayvan sizlere ömür. biz de bir süre, küçük kuzenin, abisinin kulağına gece uyurken kızgın yağ dökmesinden endişe ettik ama neyse ki bir müddet kavgalı kaldıktan sonra barıştılar.
  
  bu iş de teyzeme yaradı. o üzerine düşeni yapıp iznini vermişti. ölmeseydi hayvan n'apalım!