soğan ekmek

• özlemdir. köyde dedem bahçeden yolduğu taze soğanı yufka ekmeğin içine koyup yerdi. küçüktüm, o dürüm yaptığı ekmeğin yanında ayranı da içerken nasıl bir keyif alıyordu yediği şeyden anlatamam. ya demiştim ağzı kokacak şimdi sonrada beni öpecek sulu sulu ne kötü gelmişti.
  ben ona öyle uzaktan bakarken bana da bir gelin dürümü yapmış (küçük dürümlere bizim orada gelin dürümü denir) soğanın üzerine biraz tuz serpmiş ayran da var. hayır diyemezdim dedeme heybetli bir adam korkardım. beraberce yemiş mis gibi de öpüşmüştük sonra.
  
  ilk defa o zaman yemiştim sonrasında çökelek, soğan ve yufka üçlemesi köye dair özlemlerim içine katıldı. her yerde yiyebilirsin ama hiç biri köydeki gibi olmaz.