the last castle
-
uzerine "full metal jacket" izlenirse kubrick soslu mizahi marslar sayesinde etkisinden cabuk kurtulunabilen filmdir. yoksa filmin verdigi gazla herseyi yapar insan, mazallah.
tanimlarken "tuyler urpeten" soz kalibini ise hak eden bir film. boyle nefesimi tutup izledigim, gozlerimi ayiramadigim sahneler... mucadele, birlik duygusu, zafer cigliklari derken oylece kilitleniyorsunuz filme. oyunculuklar, oyuncular icin olumsuz tek kelimem yok, ne haddime! ama ozellikle james gandolfini her zamanki gibi dunyalari durdurur, kendini izletir.
vakte deger.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap