sevgiliye verilen son hediye

• sanırım verdiğim, vereceğim en iyi hediye oydu. daha da iyisini sittin sene ne verebilirim, ne de böylesi aklıma gelir...
  
  eylül ayında, kendisi ile 6 aylığına farklı ülkelerde ikamet etmek zorunda kaldık. gitmeden de çok sevdiği bir ajandası vardı onu aldım zorla, lazım olur dursun diye. "napcan ? kullanmazsın ki sen!" şeklinde dirense de artık ajanda elimdeydi...
  kafamda şöyle bir taslak oluşturdum; ajandanın sağ tarafını günlük gibi, kendisinden ayrı kaldığım süre zarfında hissettiklerimi, yaşadıklarımı yazacaktım. sol tarafın da ise ikimizin olduğu fotoğraflar ve beğendiğim şiirler olacaktı.
  aynen planladığım gibi de gitti. ayrı kaldığımız zamanlarda mutluluklarımızı, özlemlerimiz, kavgalarımızı yazdım. ona tartışırken söyleyemediklerimi, ajandaya yazdım. bildiğin içimi döktüm. bayağı da hoşuma gitti bu olay. lisede falan hep günlük tutmak istemiştim ama meraklı bir anneye sahip olduğum için(ablamın günlüğünün kilidini çilingir edasyıla açıp okumuş biridir.) yapamamıştım.
  
  kendisi döndükten sonra, gece uyuduğunda gizli gizli yazmaya devam ettim ve nihayet bitti. sıra ajandanın sol tarafına geldiğinde ise, beraber çekindiğimiz fotoğraflardan bir kuple koydum, şiir kısmını da google yardımı ile hallettim.(aşk şiiri yazıp çıkan sonuçları aramak değil tabi ki.)
  
  çok da güzel oldu, çok da beğendi... para ile değil emek verilen hediyeler her zaman yeğdir. bu da naçizane tavsiyem olsun.