tanrım beni neden terk ettin

• bence tüm insanlık tarihinde sorulmuş en güzel, en anlamlı soru budur.
  
  çaresizlik doludur. isyan doludur. gerçekten merak da vardır içinde, yani, niçin olabilir ki bu? niçin terk eder insanını tanrı? üstelik de elçisi olan bir kulunu? garip.
  
  ama nebleyim, aynı tanrı değil mi günahsız eyüp'ü yok yere cezalandıran? aynı tanrı değil mi yeryüzündeki tüm kötülüklere de sebebiyet verebilen? elbette insanın özgür iradesi falan var, biliyorum ben de, ama yani. hele de size diyorum ey inananlar, hiç mi düşünmüyorsunuz, bu kadar kudretli bir varlığın istese her şeyi güzelleştirebilecekken, hiç ama hiç kılını kıpırdatmamasını?
  
  her şey bir sınav di mi. olabilir, inançlı birisi için mantıklı, makul bir durum. ama bazı yavşaklar cehenneme gidecek diye, hiç günahsız milyonlarca insanın acı ve cefa çekmesi niye? filler ve çimen hikayesi mi?
  
  peki ya kader? kader varsa, niçin daha baştan yazılırken, güzelce, insanca yazılmadı? imkan yok muydu?
  
  garip. bence tanrı varsa bile -ki olmasını yürekten isterdim inanın- kötü niyetli birisi. her şey buraya çıkıyor. tanrı gaddar, acımasız. kimbilir, belki şeytan da bu yüzden başkaldırdı ona, ama tabi ana akım medya olayları bize farklı naklediyor olabilir. hep olan şeyler bunlar.
  
  sevgili isa. sana gelince. aslında senin ya da bir başkasının sormuş olması farketmez bu soruyu. zaten ben seni severim ya. güzel bir adammışsın, ciddi diyorum. ama bu soruyu işte, toyluğuna veriyorum. eğer sen de bizim kadar gelebilseydin, yani bir 2 bin yıl kadar daha yaşayabilseydin, bu sorunun manasızlığını görürdün.
  
  canım kardeşim isa, elleri delik ağabeyim benim; tanrı hiçbir zaman bizim yanımızda olmadı ki, bizi terketmiş olsun.