24 entry daha
  • çocukluğumun sarsılmaz televizyon klasiklerinden. hemen her bölümü, ağır ama sıkmadan usul usul ilerleyen ve zaman zaman, adeta resimsel bir kompozisyon dikkatiyle işlenmiş hissi uyandıran masalsı temposu ve ana karakterinin sempatikliği ile bir mutlu bir tat bırakırdı. şimdiki diziler gibi abudik gubidik müzikler eşliğinde yakın çekimler, sahneler arasında hızlı atlamalar, bit gibi her sahnede tane biten one-liner'larla dolu değildi.

    aratıyor.
11 entry daha
hesabın var mı? giriş yap