kargaşa

• içim çocuk parkı gibi, hüznün üzerinden atlayan sevinç, öfke ile kavgaya tutuşan merak, kuşkunun saçını çeken aşk, kumda yuvarlanan huzur, dizi kanayan güven...tozumuz toprağımız ile iç içe, sordum öğrendim, buna kargaşa deniyormuş.
  benim bu içim bir acayip zati. bir zamanlar efervesan tablete benzerdi, için için, fokor fokur kaynardı; bitecek gibi. bitmedi, yani içim bitmedi. içimi eriten her ne idiyse, zamanla su'ya dönüştü ve su yolunu buldu.
  fakat, şu sıralar, içimi eritmeyen ancak, ziyadesi ile karıştıran, tozu dumana katan, kıyamadığım, ancak, görmezden de gelemediğim bir kurt dolaşıyor içimin en içinde.
  insan insanın kurdudur diyeceksiniz, haklısınız demekten başka bir şey gelmiyor elimden.
  sorularım var bini bir paraya satılık, kalp'azanlığımı baştan kabullenecekseniz, satılığa çıkarttığınız cevaplarınıza talibim. yoksa, ben, omuz başımdan belime bir anda hücum eden ateş içinde yanmaktan başka türlü yanamayacağım.