istikbal'in kadınları aşağılayan reklamı

• reklamda iç ses vasıtasıyla yekten hakaret edilen erkekken; kadın nasıl, hangi yolla aşağılanmış bilemedim.
  kendi adıma konuşayım, kadınlar masada sohbet ederken, mutfakta bulaşıkları akıtan erkekler hayal edemiyorum ben.
  evet mürekkep yaladık, meslek edindik, para kazandık...
  ama kadınız hala. toplumsal rollerimiz de aile kurumuna bakışımız da belli.
  kocasına köpüklü bir kahve hazırlarken keyiflenen anneler yetiştirdi çoğumuzu.
  şimdi bu hırçın ve telaşlı halimize, alelacele kabuk değiştirme hevesimize mana veremiyorum.
  kocamın soyadını almayayım, yemeğini yapmayayım, çamaşırını yıkamayayım derdindeyiz.
  
  onbeş yaşındaki kızlar babası yaşındaki adamların koynuna sokuluyor bu memlekette.
  ne söz hakkı var ne miras hakkı, ne sesi duyulur ne sözü. 'okumasa da olur' kız çocuklar var. hayal kurmayı hayal dahi edemeyen genç kadınlar var; ne bedeni, ne hayatı üstünde hiçbir söz hakkı olmayan.
  çok uzağa gitme, üst komşun dayak yiyor kocasından. duymamış gibi yapıyorsun ertesi gün karşılaştığında.
  tecavüze uğruyor küçücük kızlar, otuz tane insan müsveddesi ırzına geçiyor çocuk yaşta bir hemcinsinin, çıkmıyor sesin.
  
  binanın taşıyıcı kolonları kırılmış, biz kendi dairemizin kapısıyla çerçevesiyle uğraşıyoruz, ona yanıyorum.