hasan özer

• gerçekten akıllara durgunluk verecek iğrenç bir şüphenin sarmaladığı ölümün talihsiz insanı.
  
  anne babasının onca çabasına, başvurusuna rağmen hiçbir şey yapılmamış.
  
  göz göre göre ölmüş
  
  burada sol tarafta en başta olur sanmıştım.
  
  başka yerde de görmedim.
  
  devlet büyüklerine sokakta güvenlik uğruna kuş uçurtmayan devlet, canlılığının devamını, yaşamını, hayatını kontrol etme yetkisini eline aldığı, kapalı tuttuğu, etrafının devletin güvenlik görevlileri olduğu, ağaçtan düşme şansı olmayan, uyanamasa fark edilen, yaşamında otomobil olmayan, karşıdan karşıya geçmeyen, mahkum edilmiş, tutsak alınmış birinin hayatını koruyamıyor. üstelik o çocuk ana babasına haber vermiş. ortada birtakım görüntüler kayda geçmiş. o görüntüler bugün ortaya çıkarıldı ise montajlanmış mı? değil ise onlardan haberdar olan insanlar nasıl bir vicdana sahipler? bu konuda ana babasının yaptığı başvuru, iddia bu kadar korkutucu olduğu halde, niçin yerine getirilmemiş, niçin neler oluyor, böyle bir şey nasıl olabilir dememiş? hepsini geçiyorum, olum kan alırlar mınıskim, şu manyaklığı bir durduralım dememiş?
  
  hadi bu olmamış, hapşırığımızda duygulanan hisli vicdan irfan sahibi muhteremler vakit mi bulamamışlar bir neler oluyor yahu biz yüzüncü yıl, bininci yıl planları yapıyorken hapishanelerimizde dememişler mi hiç.
  
  2011'de olmuş bu olay.
  
  akıllara durgunluk verici bir ne demeli aymazlık mı, çaresizlik mi, iğrençlik mi, ihmal mi, vicdansızlık mı, gözü dönmüşlük mü ne ise onun ortasında, onun içinde, egemenliğinde gerçekleşmiş ölüm.
  
  sonra intihar. adli tıp otopsisi değil. psikolojik bozukluk iddiası.
  
  annesi de diyor tabi o halde neden hastanede değil? neden doktorlara götürmemişler?
  
  çok haklı.
  
  insanlığın sinirlerini bozacak bir ölümle aramızdan ayrılmış devletimiz vatandaşı. ya da insanlığın alınmış sinirlerinin son kurbanı. nerede yaşıyoruz abi biz? yani gerçekten hiç değerimiz yok iktidarın gözünde. kimse heveslenmesin çok büyük, ileri olmaya hemencecik. bu dünyada gerçek diye bir şey var. er geç ortaya çıkan. yatağını arayan sular, birbirine kavuşan dereler gibi. başka ülkelerle savaşma gölgesinde, farkında olmaktan uzak tutularak, geçim sıçım derdinde, öyle her birimizde bu ne sike yarar diye evirip çevirdiğimiz utanç verici bir sıkıntı, yaşayıp gidiyoruz, kervanın gölgesinde. herhal bu kervanlar ve kervanlar gölgeleri iç içe geçmiş halkalar misali eklemleniyor şimdimize. göçüyoruz.
  
  çok belirsiz, çok tedirginlik verici... umarım tez vakitte ölümünün nedeni ve sorumluluarı ortaya çıkar.