the killing fields

• insan böyle filmleri izledikçe insan ırkının kendinden olmayanı yok etme güdüsünün ne kadar vahşi boyutlara gelebileceğini görüyor. savaşın çocuklarını gördük filmde bir yanda paramparça olan bir yanda öldürmek için programlanan aynı ülkenin çocuklarını, savaşın içinde savaştan yalıtılmış şarkı söyleyen beyazları, insan olmanın değil hangi ırka mensup olmanın önemli olduğunu gördük.
  
  1979'dan da baksan 2012'den baksan zulmün tarihçesi hiç değişmiyormuş bunu anlatıyor film, bir zamanlar kamboçya şimdi suriye, ırak, filistin insan aynı insan, vahşet aynı vahşet...