oh boy

• 32. istanbul film festivali'nde antidepresan temalarından bir film. çok keyifli, bir o kadar da alman, aynı zamanda goodbye lenin'in yardımcı yönetmeninin ilk uzun metrajlı filmi.
  hukuk eğitimini yarıda bırakmış, kendi tabiriyle "düşünen" bir adamın bir günlük hikayesi. oldukça aylak, geldiği gibi bir günün hikayesi. hiç berlin'e gitmemiş olsam da film keyifli bir kent filmi olduğu için berlin'i sevmeme neden oldu. gitsem kesin severim dedim. psikologla ve kahveci kızla olan diyalog ve trende bilet kontrolü yapan ters memurlarla geçen konuşma "almanların almanlıklarından sıkılan almanlar da varmış dedirtti bana. çiçek gibi film kısacası.
  get well soon'u da tanımış olduk.