6 entry daha
  • kişiden kişiye göre değişebilecek hediyelerdir.

    annem aslında altı kardeşmiş. yoksulluk, yokluk onları iki kardeş bırakmış. çocukluk ve gençlik dönemlerinde köy köy dolaşıp pamuk toplamış, halı dokumuş, bağ-bahçe dememiş hep çalışmış. anadolu kadını diye bir tabir varsa işte biri de annemdir. erken yaşta evlenip gurbet ellerinde yıllarca yine çalışmaya devam etmiş. iki senede bir annesini babasını görebilmek için geldiği izin döneminin birinde(1978 olması muhtemel) yanında getirdiği kayıt cihazıyla dedemin ve ebemin(anneane nedir bilmem) seslerini kayda almış.

    aradan 30 yıl geçmiştir. geride ne dede ne de ebe kalmıştır. kaset kaybolmuştur ve çok aramalara rağmen bulunamamıştır. evde hep kayıp kaset sohbetleri geçerdi ama bir türlü bulunamazdı. manevi önemi olan bu kaseti, günlerimi haftalarımı vererek nihayet bulmayı başarmıştım ilk işim kasetçiye gidip cd formatına çevirtmek olmuştu. annemim doğum günü için olmasının yanı sıra ben de merak ediyordum. hayatta hiç göremediğim dedemin sesini duyacaktım..

    ve o gün geldiğinde sürpriz yaparak dinlettim cdyi. annem ilk başlarda heyecanlandı anne ve babasının yıllar sonra sesini duyunca. sonra dayanamadı başladı ağlamaya. gözlerim dolmuştu anneme bakamıyordum... biliyordum ki eğer bakarsam çok fena ağlayacaktım ve bunu göstermeyi de istemiyordum. annem sarıldı öptü oğlum benim...

    hayatımda belki de anneme aldığım en güzel hediyeydi. annem kadar beni bile etkilemişti.
    http://www.youtube.com/watch?v=nkddlv1m10c
10 entry daha
hesabın var mı? giriş yap