same old song
-
isveçli progressive rock grubu beardfish'in 2007 tarihli sleeping in traffic part one albümünün son ve bana göre en iyi parçası.
sakin girişiyle güzel bi' "prog ballad"ı dinleyeceğiniz hissiyatını veriyor, ardından da umutsuz, çaresiz, bitkin, yalnız ama gerçek hikayesini anlatmaya başlıyor sözler. nakarat kısımları oldukça sade ama sözlerin, yapılan üç ses sayesinde içinize dokunduğunu hissediyorsunuz. 2:07'den itibaren sözlerin bitmesiyle klavye-davul ağırlıklı, ufak bi' jazz bölümüyle başbaşa kalıyorsunuz ve ardından gitarla son kısma geçiş yapılıyor. işte o 4:20'de başlayan ve kapanışa kadar devam eden son kısım.. melodiyi ve dinginliği duyduktan sonra şarkının böyle bitmeyeceğini anlıyorsunuz; şarkı da sizi onaylar gibi yükselmeye başlıyor ve.. tek kelimeyle dağıtıyor.. bitmesin istedim, "biraz daha sürsün, biraz daha, birazcık daha" diyerek.. bana göre asıl vurucu olan "she won’t miss me when i’m gone..." cümlesiydi; notalar kelimelerle bir araya geldiğinde içimi kaplayan kederin ne kadar büyük olduğunu şarkının (ve dolayısıyla albümün) bitişinde sap gibi kaldığımda fark ettim.
ayrıca durduk yere adamın amına koyan şarkılar listesine de kafadan girer ki, dinlemek için (bkz: #34679898)
sözlerini de yazayım tam olsun:
she changed her face to look more like me
so silent and numb, a stone of apathy
i tried my best not to react to her acts
but it fills me up until i loathe myself
sympathy, not for me, can’t you see?
the cold, cold nights are here and i’m alone
i took the turn once more and now she’s gone
i love the way i love it coz it’s real
the only thing that’s stark enough to really feel
sympathy, feel for me, feel for me…
she won’t miss me when i’m gone...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap