9 entry daha
  • şu aralar sıkça aklımdan geçen durumdur.
    hem fiziksel hem zihinsel olarak; yetişemiyorum.
    gün, benim işlerimden önce bitiyor.
    yakalayamıyorum. uykudan uyandığımda bile hiçbir dinlenmişlik hissetmiyorum.
    sanki böyle "acil değil ama çabuk çabuk" geçiyor zaman. geride kalıyorum.

    bu arada benim bi kendi hayatım vardı, ona noldu?
49 entry daha
hesabın var mı? giriş yap