300

• bas bas bağıran anafikri inanılmaz bir şekilde gizleyip, tali konularla, detaylarla göz boyama konusunda bir şaheser. demek ki iyi bir sinematik anlatım, bolca efekt, şişirilmiş görsellikle sunduğun zaman, en vahşi adamların bile bir kahraman gibi algılanmasını sağlayabiliyorsun.
  
  --- spoiler ---
  
  adım adım inceleyelim:
  
  "çocuk doğduğu zaman... tüm spartalılar gibi, incelendi.
  eğer küçük, cılız, hastalıklı ya da vücut yapısı bozuk olsaydı... öldürülecekti."
  
  görüldüğü üzere kahraman spartalılar aslında ari ırk peşinde koşan bebek katilleri. sadece standartlarına uygun olan çocukların yaşamalarına izin veriyorlar.
  
  akabinde de bu "uygun" çocuklar ayakta durmaya başladıkları andan itibaren "savaşın ateşi ile vaftiz" ediliyorlar. bakmayın böyle savaş, ateş, vaftiz diye süslenerek anlatıldığına. bildiğin aile içi şiddet aslında. baba çocuğuna kafa göz girişiyor, anası da yunan sütununa yaslanıp seyreyliyor.
  
  7 yaşında - sparta'da adet olduğu üzere- annesinden koparılıp; aç bırakılıp, çalmaya ve gerekirse öldürmeye zorlanacağı şiddet dolu bir eğitime(!) zorlanıyorlar. 7 yaşında oluyor bu bak. adamların ilkokul müfredatına bak. müfredatta sopalar, kırbaçlar, daha ne herzeler var.
  
  ilkokul mezuniyeti için çocuk kara kışın ortasında, yalın ayak başı kabak vahşi doğaya salınıyor. alenen "git kurda kuşa yem ol" deniliyor. ama çocuk manyağın, psikopatın önde gideniyse, bir şekilde vahşi doğa ile savaşı kazanıp, memleketi sparta'ya dönüyor ve sürpriiiizzzz. olsa olsa psikopatın kralı olan bir çocuk tarafından aşılabilecek bu zorlu merhaleleri aşan veledimiz sparta kralı oluyor.
  
  şimdi allahını seversen söyle. kralı böyle bir tedrisattan geçmiş bir topluma senin notun kaç olur? imam-cemaat ilişkisi + benzerlik teoremi aga.
  
  filmin tam bu noktasında anlatıcı abi -gözüne aldığı darbeden ötürü olsa gerek- iyice saçmalamaya başlıyor ve pers ordusunun "dünyanın elindeki tek mantık ve adalet umudu" olan yunanistan'ı almaya hazır olduğunu beyan ediyor. şimdi isterim ki şu "mantık umudu" neymiş, onu bir irdeleyelim.
  
  "ephorlar. eski tanrıların rahipleri. berbat bir topluluk. insandan çok hayvandırlar. leonidas'ın bile rüşvet verip yalvarması gereken hayvanlar. çünkü hiçbir sparta kralı ephor'ların kutsamasını almadan savaşa gitmemiştir."
  
  şimdi bu ephorlar eciş bücüş, cüzzamlı gibi tipi olan, kralı gelse bile rüşvet yiyen, vatan haini ve sapık herifler. ama dünyanın son mantık umudu olan sparta'nın kanunu nasıl bir dokunulmazlık verdiyse bu heriflere, adamlar ne dese o oluyor. kralın, konseyin falan hiç esameleri okunmuyor. ephorlar (ve onların yönlendirdiği kahin denilen afyonlanmış hatun) ne derse o.
  
  ephorlarla ilgili kral leonidas'ın kanaati "hastalıklı yaşlı fakirler. değersiz artıklar. mantıksız bir geleneğin kalıntıları. alçak, değersiz bir topluluk." ama çocukluğu inanılmaz travmalarla geçmiş olan leonidas'ın bu kanaatleri ne kadar sağlıklı, bence o da muallak. belki de ephorlar iyidir de çevreleri kötüdür, bilemem.
  
  diğer taraftan, dünyanın en son mantık ve adalet umudu olan yunanistan'ın atina bölgesi sakinleri için kral leonidas'ın "o felsefeciler ve oğlancılar" diyerek yaptığı "mantıklı" tespite de, bir cümle ile olsa dahi değinmeden geçmek olmazdı.
  
  şimdi bütün bu girizgah ışığında -bak daha ortada savaş falan yok-, spartalıların kralıyla, kraliçesiyle, çocuğuyla, konsey üyesiyle, rahibiyle, kahiniyle aslında hiç de akıl karı bir millet olmadıklarını alenen tespit ve teşhis ediyoruz. lakin demek ki bizler de en az onlar kadar akıl karı insanlar değiliz ki, bunların duruşuna, konuşmasına, six packine falan aldanıp, herifleri kafamızda hero ilan ediyoruz.
  
  peki finalde ne oluyor? bu ari ırk düşkünü, bir nevi hitler'in m.ö. muadili spartalılara boruyu kim döşüyor? normal şartlarda öldürülmesi gereken ama annesi tarafından sparta'dan kaçırılan şekli bozuk bir spartalı: ephialtes.
  
  yani demem o ki; ne leonidas ne yanındaki 300 süper savaşçısı, ne xerxes ve milyonluk ordusu, ne konsey ne de kraliçe... bu hikayenin anafikri; spartan law diye diye şişirilen mantıkdışı kurallar ve gelenekler silsilesinin, vahşi doğaya bırakılması ve maalesef sparta'ya geri dönememesi, hayatına devam edememesidir. ephialtes hem kendisinin hem de diğer mağdur yoldaşlarının intikamını, sparta kanunu'nu tehna bir keçi yolunda sıkıştırıp bir güzel almıştır.
  
  sözlerimi leonidas'ın konsey üyelerine hitaben "sparta will need sons" demek suretiyle en az üç çocuk düsturuna selam çakmasını anımsatarak bitiriyor, bir başka gerzek hollywood yapımının derinliklerine ineceğimiz güne dek esen kalın diyorum.
  
  --- spoiler ---