görücü usulü

• görücü usulü bir aşk istiyorum,
  görünce göresim gelsin,
  görmeyince ölesim...
  
  ooooof of. ilhan berk bunu benim için demiş, gerçek. koca tuttu, bu kurban bayramını polonya'da geçirmeye karar verdi, tek başına. yok öyle beni bırakıp gidesi olduğundan değil, olsa o kadar uzağa gitmesi gerektiğinden hiç değil; okul programı mıymış neymiş kıl yün konular ve bir takım öğretmenler ve bir takım heyecanlı cimcime öğrencilerle. biz burada dört kişi birleşip danaya girdik memleket genelinde, onlar orada domuza girmiş bile olabilirler. giderken çok fiştekleyen oldu "kızııım nası gönderiyon adamı oralara, sen biliyo musun sarışın?" yok, ben bilmiyorum da benim koca biliyor. boşnak, ailesinin alayı sarı. o sebeple çok şey olmaz diye şey ettim. de konu o değil aslında. uzun zamandır ayrı yerlerde olmamıştık, nasıl bir yapışıklıkmış ki bizimki? sabah uyanıyorum hava soğuk gibi, kahvaltıya oturuyorum peynir ekşi gibi, evden çıkıyorum sokak ıssız gibi, işe geliyorum her gün pazartesi gibi, mesai bitiyor çok önemli bir işi unutmuşum gibi, hava kararıyor bi yerde yangın çıkmış da dumanı güneşi örtmüş gibi, bi bira açıyorum gazı kaçmış gibi, karnımı tıka basa doyuruyorum da ağzıma hiçbir şey bulaşmamış gibi, yatıyorum yatağa değemiyorum gibi, elimde ayağımda can yok gibi, yerden bi karış yukarda gibi. ama dur, grip falan olacak da olabilirim. gibi.