karadenizlilerde damak tadı olmaması

• şaka olsun diye önerilmiş bir durumdur mutlaka. lakin ben gördüğüm gibi hüzünlre gark oldum bile. babanem geldi aklıma. kadın hala çuvalla un şeker ister. bunu kıtlık görmemiş birinin söylemesi normaldir. birilerinin kıtlık gördüğünü düşünmeden söylenmiş olması da mümkündür. hepsi mümkündür. karadeniz yemekleri insanı gibidir. 15 dakikaya hazırlanır 5 dakikaya yenir. coğrafyası, iklimi insan yapısını tabi ki bu insan yapısı da bu yemekleri üretmiştir. biz ineğin kesilmeyecek kadar kıymetli olduğu bir bölgeden bahsediyoruz arkadaşlar. inek süttür, peynirdir, minczidir, kaymaktır karadenizde. nazar değmeden, rahatsızlık görmeden kesilmez inek. kırmızı etli yemek kültürü neden sahile yakın bölgelerde gelişmiş anlaşılabilir böyle bakınca. neden akçaabat köftesi de çaykara köftesi değil. neden hamsiköy sütlacı var da bilmem ne kebabı yok.
  
  yemek herşeyden önce bir zaman meselesidir değil mi ? eşleri gurbette olan kadınlar o sizin hatırınızda olan kendinden büyük çay çulutaşıyanlar. yediği yiyebildiği 5 dakikada hazırlanmış kuymak ya da muhlama. etmaaşi(sofrada kalan ekmek kırıntılarından), korkota(mısır çorbası), koleti (buğday unu bollaştıktan sonra), portağala (inek doğum yaptıktan sonra ilk sütünden) gbi yemekler üretilmiş.
  
  yahu herşeyi boşverin buğday unundan yapılan ekmeği karadenizin çocukları çukulata niyetine yerdi bundan 20 sene önce, çukulatanın ne olduğunu da hiç bilmeden... "ekmek yapmaya mısır bile yok" denirdi karadenizde. küfür edecem şimdi ama bunu olorta konuşmadığımız, ajitasyon yapmadığımız ve suyumuzu kendi kazmalarımızla köylere taşıdığımız, kendi yollarımızı kendimiz yaptığımız ve ota boka şikayetlenmediğimiz için bugün boşboğaz biri şaka olsun diye ileri geri konuşabiliyor işte.
  
  memleketimi çok seviyorum. kızdım şuan ve şu entry nasıl toparlanır hiç düşünmedim.