küf

• filmden dikkatimi çeken bir sahne...
  
  --- spoiler ---
  
  son 18 yılını kayıp oğlunu bulma ümidiyle geçirmiş, bu uğurda binlerce dilekçe göndermiş, bu yüzden devletle başı beladan kurtulmayan , kayıp çocuğuyla ilgili bir haber çıkar diye devamlı radyodan ajansları takip eden, kısacası hayatının merkezine bu olayı koymuş tren yolu bekçisi basri, oğlunun kemikleri bulunduğu anlaşıldıktan sonra durumu kesinleştirmek için istanbul'da dna testine tabi tutuluyor. sonucu, ayak üstü kendisine açıklayan görevli, son derece soğuk bir sesle, dokuların bulunan kemiklerden biriyle örtüştüğünü, (sanki ne bileyim yapılan bir alış-veriş sonrası para üstü uzatırmışcasına) cenazeyi morgdan alabileceğini söylüyor ve akabinde oradaki banko görevlisiyle ''akşam şuraya mı yoksa buraya mı gidelim'' gibi günlük bir sohbete dalıyor. bence bu sahne hayatı, içinde yaşadığımız düzeni son derece iyi anlatan bir sahne olmuş. bir yanda oğlu aniden ortadan kaybolan ve on sekiz yıldan bu yana haber alamayan, bu konuda devletten alabildiği ''oğlun hükümete karşı geldi.'' gibi son derece korkunç bir yanıt olan acılı bir babanın o an içinde bulunduğu durum, diğer yanda da işleyişi bir makineyi andıran, karşısındaki ''insanı'' sadece halledilmesi gereken bir işten ibaret gören düzenin kendi seyrinde acımasızca işleyişi...
  
  --- spoiler ---