boş ev ihtiyacı

• arkadaşım. şair. eğitilmiş, bilgili, çalışkan kişi. çükü koridorumda ilerledi. lirik şair çükü. bir kaç şiir, sigara kağıdına yazılmış. lucky strike. sonra bayana acele verilmiş. arasına biraz ot konmuş.
  
  "aylardan nisan
  döşeğimde ruhun noksan"..
  diye biten filtresiz ve ucuz bir şiir. kapıyı açan anahtar dizede değil aslında, anahtar bende.
  
  evi yok adamın. ailesinin üç oda bir salon evine mahkum. o odada diziyor kafiyeleri. bir kadının ruhunu almış markaja. bakmış kadının koyu kahverengi gözlerinden falına. falda çıkmış bir kapı. sevişmek ister bedenleri. ruhları dolmuş taşmış. bir yere kadar. anahtar istedi şair, verdim. koridorumdaydı şair ve kadını. sevişmişler. etrafta boş şarap şişeleri, dağınık bir yer yatağı. keşke toplasaydılar. ne kadar boş evim. bomboş. ne kadar da doluyor bu ev bir kadın gelince. eşya değil bu evi dolduran. kadın! ne buzdolabı, ne çamaşır makinası, ne kombi, ne de televizyon. belki bilgisayar olabilir. bir tek ona haksızlık edemem.
  
  boş evim, şair ve arzu nesnesinin ihtiraslarıyla tarumar. şimdi de balkonuma geldi bir çift kumru. ne tesadüf pencereme kondular. ne kadar boş bir evmiş benim evim. ne kadar hoş. şimdi de onlar koklaşmaya başladılar.