yahya kemal beyatlı

• turgut özakman, "cumhuriyet türk mucizesi" adlı kitabının ilk cildinde, "m. kemal paşa 1921 baharında yol paralarını yollayarak, y. kadri, f. rıfkı ve y. kemal'i ankara'ya çağırmış, bu çağrıya yalnız y. kadri karaosmanoğlu uymuştu. f. rıfkı, daha yararlı olacağını ileri sürerek istanbul'da gazetesinde kalmak için izin istemiş, paşa bu isteği kabul etmişti. ankara'da yaşamak istemeyen y. kemal ise bir süre gözden kaybolmak için sofya'ya gitmiş, konu kapandıktan sonra istanbul'a dönmüştü." diye yazdıktan sonra şunları anlatıyor (bilgi yayınevi, 2011; s. 75-76) :
  
  //[16 ekim 1922 pazartesi günü] bursa belediyesinin m. kemal paşa onuruna verdiği büyük ziyafetin davetlileri ön salonda toplanmaya başlamışlardı. sofraya geçmek için paşa'yı bekliyorlardı. m. kemal paşa, ismet, kâzım, refet ve şükrü naili paşalarla birlikte geldi. yöneticiler hoş geldiniz demek için paşa'ya doğru yürürlerken, beklenmedik bir şey oldu, yahya kemal bey cüssesinden umulmayan bir çeviklikle ileri atıldı, m. kemal paşa'nın ayaklarına kapandı ve öylece kaldı. koşuşup yahya kemal bey'i yerden kaldırdılar.//
  
  falih rıfkı atay ise tanık olduğu bu olayı, 2 mayıs 1965 pazar günü dünya gazetesinde yayımlanan yazısında şöyle anıyor (aktaran sami karaören - çağdaş eleştiri, sayı 3; mayıs 1982) :
  
  //ben yere kapanarak atatürk'ün ayağını öpen tek adam hatırlarım: yahya kemal. bursa'da ilk rastlayışında ayaklarını öpmüştür. acaba anadolu'ya geçmek için kendisine yollanan parayla, eskişehir bozgunu üzerine paniğe uğrayarak bulgaristan'a gitmiş olduğunu unutturmak için mi?//