aile şerefi

• münir özkul ve ailesinin tüm fertlerinin bıyıklı; oktay ve babasının bıyıksız oluşunun tamamen tesadüf olduğunu düşündüğüm film.
  bıyıklı ailenin gelenekselliği, bıyıksız ailenin de yozlaşmayı temsil ettiği vurgusu; tesadüf değilse de, amaca hizmet etmeyen bir vurgu olmuş bence.
  şöyle ki;
  oktay'ın babası fehmi bey, anadolu kökenli bir iş adamıdır ve büyük zorluklarla zengin olmuştur.
  fehmi bey'in villasında, yakın arkadaşlarına yönelik verdiği bol ikramlı iki tane eğlence sahnesi vardır ki, kendisinin geçmişi ve sosyolojik kimliği hakkında önemli ipuçları verir.
  1.sahne, oktay buzdolapları sohbetinin de geçtiği çiğ köfte partili sahnedir.
  fehmi bey bu sahnede, çiğ köfteyi bizzat elleri ile yoğurmakta ve bir anlamda sosyeteyi "anadolu kültürü" ile tanıştırmaktadır.
  partiye davetli kadınlardan biri ile fehmi bey arasında şöyle bir diyalog geçer:
  -şimdi biz bunu mu yiicez?(aşağılar bir ses tonu ile)
  -yoksa hiç çiğ köfte yemedin mi?
  -yooo
  -sen bu dünyada niye yaşıyorsun be kadın?
  aynı sahnenin ilerleyen kısmında, fehmi bey şunu da der:
  -ulan, ben demedim mi çiğ köfte rakısız gitmez diye, koşun rakıları da getirin.
  ayrıca, partide fonda elektro bağlamalı bir müzik duyulmaktadır.
  2.sahne, filmin sonlarına doğru, oktay'ın kızın abisini bıçakladıktan sonra korku içinde eve geldiği sahnedir.
  bu sahnede de, fehmi bey dansöz oynatmaktadır.
  çiğ köfteye laf söyletmeyen, "rakısız gitmez" diyen ve dansöz oynatan fehmi bey, filmdeki en geleneksel kişiliktir aslında.
  zengin olunca yeni dahil olduğu tabakanın değerlerini benimseyerek değişim içine girmediği çok açıktır.
  fehmi bey'in kusuru,sonradan görmeliktir.paranın verdiği güçle insanları aşağı görmektir.zamanında çok ezildiği için için oğlu oktay'ın rahat bir yaşam sürmesini istemektir.bunun içinde, oktay'ı çok fazla şımartmıştır.
  yani, fehmi bey'de sınıfsal anlamda bir dejenerasyon söz konusu değildir.
  içinden geldiği kültürü dışlamamaktadır.aksine kent soylu arkadaş çevresine de kabul ettirmeye çalışmaktadır.
  bir başka ifade ile, "kıroyum ama para bende" demektedir.
  parasının gücü ile de, her dediğini kabul ettirebilmektedir.