the cotton club

• yönetmen: francis coppola (jenerikte bu şekilde geçer)
  senaristler: william kennedy, coppola - mario puzo (öykü)
  cast: richard gere, diane lane, bob hoskins, nicolas cage, gregory hines, tom waits, laurence fishburne
  
  ekip bu şekilde. çıkan sonuçsa tatmin edici olmamış. coppola'nın "en keşfedilmemiş" filmlerinden. burada da 3 entri girilmiş nedense. gerçi keşfedilecek bir tarafı yok. açıkçası bu enfes cast'tan the godfather gücünde bir film beklerdim. ama ortaya çıkan film; dağınık, sıkıcı ve ortalama bir film. hızla unuttuğum filmlerden oldu. coppola bir yanıyla mafyayı anlatan karanlık bir film, diğer yanıyla aşkı anlatan romantik bir film, başka bir yanıyla zenci olmanın nasıl bir şey olduğunu anlatan bir sosyal sorumluluk filmi yapmaya çalışmış. haliyle öykü de dağılıveriyor ve hiçbir tarafı tatmin etmiyor. mafyalar arasındaki hesaplaşmalar olsun, perde arkasındaki el sıkışmalar olsun hiçbiri beklenen etkiyi yaratmadı bende. ne gerildim, ne de heyecanlandım. buradan rahatlıkla coppola'nın işini iyi yapamadığını söyleyebilirim. the godfather serisiyle büyüyünce (ki 90'larda ve 2000'lerde trt sıkça yayınlardı filmi ve hiç kaçırmazdım) bu filmi sevmek de zor oluyor haliyle. keza başarılı bulmak da zor. the godfather'ın ölüm sahneleri karakterleri sevmesek bile tüyleri diken diken eder, kalbi hızla attırırdı. buradaysa bu ölüm sekanslarına romantik bir sekans izlermiş gibi baktım. buradaki asıl sorun atmosferin oluşturulamaması. coppola gerilimli ve karanlık bir atmosfer oluşturmamış. haliyle filmin mafya tarafı kötü işleniyor. bilmiyorum; the godfather parodisi tadı bile aldım zaman zaman. olacak iş değil... romantizm de keza iyi işlenmemiş. neyse en azından diane vardı filmde. nasıl güzelmiş o zamanlar. büyülenmemek zor. tom waits, diane, nicolas, laurence'ı önceki ve sonraki coppola filmlerinde de gördüğümüzü belirtmek isterim. bir zamanlar bu oyuncularla sıkça çalışmış coppola.