lagavulin

• is kokusu ve füme aromasına bu kadar takılınca insanlar, ben üzülüyorum. harbiden. lagavulin meselesi şudur: adamlar isli bir single malt'ı bile binbir aroma hissedecek kadar güzel yapıyorlar: tuz, balık, baharat ve resmi olarak belirtmeseler de meşe aromalarının yanı sıra turunç da az çok beliriyor,... yani bunu sadece ısınmak, yanmak için içmeyin.
  
  güzelce koklayın (viski koklamak zordur, nefesi yavaş alacaksınız yaklaşık 6-7 saniyede, damakta nasıl tat değişiyorsa burunda da sona doğru ilk anda hiç hissetmediğiniz aromalar gelecek, orada vanilya is kokusuna karışacak), damağa aldığınızda yavaşça ağzın her tarafına değdirin ve biraz bekletin, yuttuktan sonra bir müddet yutkunmayın ve dilinizi damağa falan değdirmeyin böyle mal gibi kalın afedersiniz, finish çok daha belirgin ve fakat ince olacak. işte o an resneli'ye tekrar kadeh kaldıracaksınız !
  
  ayrıca isli viskiye edilecek en büyük hakaret sigara ve purodur. is aroması çok özel bir duyarlılık ister, purodan sonra hatta iki sigaradan sonra bile o tat ağzınıza gelmeyebilir. yazık olur, günah olur...
  
  bundan daha isli, daha dumanlı bir şey arayıp da umutsuzluğa kapıldıysanız, bruichladdich'in octomore serisine dalış yapın. tabii paranız varsa. gb'de bile lagavulin 16'nın 2,5 - 3 katı pahalıdır.
  
  edit: bu lagavulin de haliyle genel kurala uyuyor, birini seven diğerini sevmeyebiliyor. klasik lagavulin 16y asıl tanınmış seri ve hayran kitlesi boldur, 2000'den beri lagavulin 12y çıkarıyorlar her sene sınırlı sayıda ve cask strength (fıçı sertliğinde) olarak, doğal olarak sertliği hafif de olsa değişebiliyor, genel olarak daha sert, daha az rafine ve daha islidir, kimi hiç beğenmiyor. bunun 11th edition'u en iyisi diyorlar, ben ancak bu sene (14th edition) tadabildim, gayet güzeldi fakat 16y ile karşılaştırma imkanım yoktu.