kuzey gözcüsü

• orjinal ismi forloperen olan ülkemizde kuzey gözcüsü adıya basılan kitap. acemi pezevenk'in devamıymış söylenmiş zaten.
  
  öncelikle yazarın kitaplarına isim verirken ki samimiyeti gözleri yaşartan cinsten, pezevenk falan. sevimli misin lan sen, ehe göt lalesi.
  
  ayrıca bu tarz edebiyatın yeraltı edebiyatı şeklinde sınıflandırılması cidden beni rahatsız ediyor. her gece gizli gizli ağlamasam bile tuhaf oluyorum. çünkü edebiyatın insana dair her şeyi kapsadığını düşünürsek, pekala itlik-hayvanlığı da konu alabilir, ahlaksızlığın atalarını da mercek altına alabilir, normaldir.
  
  yeraltı edebiyatı şeklinde yaftaladığımızda ise çoğu okur, ''bugün yine yatağıma kusarak uyanmıştım, bir an yanımda yatan, tanımadığım kadına gözüme ilişti. neden sonra onun kadın değil aslında erkek olduğunu farkettim'' şeklinde kurgular bekliyor sanırım.
  
  böyle bir bohemlik, berduşluk ki sormayın gitsin.
  
  kuzey gözcüsü ise 40 yılını norveç dışında geçirmiş bir gezginin onca yıldan sonra ülkesine dönmesini konu alıyor. memleketlisi olduğundan mıdır nedir, ben yazarda bir knut hamsun tadı aldım. dünya nimeti'ndeki gibi doğaya bağlanma, onda huzuru bulma havası var. tabi geri dönen karakterimiz tom'un bulduğu ülke pek umduğu gibi olmuyor.
  
  yine de güzel kitap kuzey gözcüsü.