yaran fıkralar

• otobüs şöförü hidayet
  hidayet ölünce cennetin kapısında kuyruğa girer. hemen önünde bekleyen
  adam pederdir. kapıda bir melek beklemektedir.
  melek pedere sorar:
  hiç günahın var mı peder?
  peder; aziz melek ben rahiptim. tüm hayatım boyunca hep tanrıma dua ettim.
  karıma ve çocuklarıma sadik kaldım. insanlara ve hayvanlara hep
  yardim ettim
  melek ; çok iyi, bunları biliyorduk zaten. al sana cennetin gümüş anahtarı der.
  ve sonra hidayet'e döner. senin hiç günahın var mı?
  hidayet; ben de her zaman hayvanlara ve insanlara iyilik yapardım. tanrıya dua
  etmedim açıkçası, inancım da zayıftı ve bir günahım vardı. çok
  sert ve hızlı otobüs kullanırdım
  melek; hidayet'e döner ve bunu da biliyoruz. çok iyi al sana cennetin
  altın anahtarı, der..
  peder bu olaya çok sinirlenir:
  ben hayatımı tanrıya adadım siz de gidip bu adamı cennette benden üstün
  tutuyorsunuz, bu haksızlık değil mi ?!!
  melek; gülerek:
  koçum sen vaaz verirken herkes uyuyordu ama hidayet otobüs kullanırken
  herkes dua ediyordu…