overactive imagination

• sözlerini ayrı bir kenara koyayım, davulları ve sololar eşliğindeki gitarların harika birlikteliğiyle dağıtan şarkıdır. albümün tamamında olduğu gibi.
  
  yalnız yine albümün tamamında olduğu gibi bu şarkıdaki ve vokaldeki öfkeyi düşünüyorum da, chuck babamız zamanında insanlardan, mantalitelerinden, önyargılarından vb ne kadar çektiği anlaşılıyor.