uykuda sevilen kızlar

• yasunari kavabata'nın ömrünün 62. yılında yazdığı; hikayede kahraman olarak henüz cinsel kabiliyetlerini yitirmemiş, fakat bunun eşiğinde olan, yazarın kitabı yazdığı yıllarda kendisiyle hemen hemen aynı yaşlarda olan bir ihtiyarın (bkz: ilginç benzerlikler), bakire kızların müşterilere uyutularak sunulduğu sıradışı bir evde hissettiği karmaşık, garip duygular, kendisiyle yaşadığı içsel mücadeleler, geçen bir ömrün bugünle özdeşleştirilmiş anıları, zihninde yaşadığı anormal çağrışımlar ve bahsedilen evde bedenen yaşadıkları anlatılmaktadır.
  "o ne yahu? ben de okuyayım şunu" derseniz, bulmak oldukça zor. beyoğlu sahaflar çarşısında 1969-varlık yayınları kopyasını denk getirebilirseniz 10tl gibi bir fiyata kitabı satın alabilirsiniz. okumadığınızda çok şey kaybetmeyeceksiniz, ısrarla "hayır evet ben de arızalıyım, japon kültürünün karanlık ve iğreti yönü hoşuma gidiyor, okurum" derseniz de bıyık altından gülerek farklı bir tarzı olduğunu söyleyebilirim. bu ilginç eseri halka kavuşturmadan edemedim. ne derece hoşa gider, ne derece gitmez, ne derece kavuşur, halk ne der bilinmez. ^*
  yazara ön yargıyla yaklaşmadan önce izu dansözü (1926) ve karlar ülkesi (1934) isimli kitaplarını okumak gerekmektedir diye düşünüyorum. ayrıca kendisi 1968 yılında japonya'ya ilk nobel ödülünü (bkz: nerde o eski nobel ödülleri) kazandırmıştır. 1972 yılında gaz kullanarak intihar etmiş ve ölmüştür. ufak bir araştırma sonrası karşılaştığımdan, bu entryi yazmama sebep olan şey de budur.
  
  kızıla ve sarıya çalan yapraklarıyla akçaağaçlar mezarının üzerinden eksik olmasın ihtiyar...