navigasyon

• akıllı telefonda en sevdiğim ve en çok kullandığım uygulama. alaksız yerlerde bile açıp bakıyorum arada. dünya üzerinde nerede olduğumu bilmek garip bi sevinç veriyo bana, içimde tuhaf bi rahatlama oluyo. litvanya'ya gitmek için sincan'dan geçmek zorunda olduğumu bilmek üzücü olsa da, keçiören'e giderken portekiz'den uzaklaşmak umut verici (tersinin de mümkün olması hasebiyle)
  ayrıca ülkelerin şehirlerin, yerlerini komşuluklarını bilmek de içimde aynı tuhaf hissi uyandırıyo. ne kadar ders gibi çalışsam da hala gözlerimi kapatınca göremiyorum şehirlerin yerlerini hafızamda. bu haritayı kafamda sabitlemenin en güzel yolu puzzle diye düşündüm, tuttum dünya haritasının puzzlenı yaptırdım. şimdi parçaları birleştirmek için çizgileri ararken, hemen hemen her çizgi yüzünden kim bilir kaç çocuğun öldüğünü düşünüyorum. neyse ki meridyen çizgileri hesabına göre de öldürmüyorlar diye seviniyorum. gözümü kapatınca puzzle parçalarını karıştırır gibi o çizgilerin altındaki toprakları toplayıp, avucumda karıştırıyorum. navigasyonu açtığımda çizgileri kaybolmuş bir haritada herhangi bir yerde olan olan okumu görüyorum, içim soğuyor.