ein regenschirm für diesen tag

• vedat türkali'nin bir gün tek başınası, camus'nün düşüş'ü ve sartre'ın akıl çağı ile beraber harika bir dörtlü olabilecek kitap, zira bu ortama dahil edilebilir oluşu bile bu kitabi çok özel bir yere koyuyor. bugün kırmızı saçlı kadın'ı okurken, hayranlıkla takip ettiğim orhan pamuk'un araştırıcı kimliğinin bu romanda göze batar şekilde ortaya çıkışına hayıflanıyordum ki aklıma o gün için bir şemsiye kitabı geldi. yazarın bu denli gelişine yazmış gibi görünebilmesi, bunu da fütursuzca yapıyor oluşu aslında yukarıda saydığım üçlüye bir beckett da eklemek gerektiğini düşündürüyor.
  kitabın belki de en çarpıcı noktası her sistemin kendi suçlarını doğurduğu gerçeğini yüzümüze sertçe vurmasıydı. sanırım en ateşli politik sorgulayış dönemlerimde bir dönüm noktamı belirleyen yapıtaşlarından biridir bu kitap.