üniversite hocasının öğrencisiyle vakit geçirmesi

• odtü'de tarih bölümünde bir hoca var, ismi şimdilik bende kalsın, ya da mahmut hoca diyelim. bu bütün öğrencilerin almak zorunda olduğu yök'ün dayatması olan tarih dersini veriyor mahmut hocamız.
  
  malum, ders mühendislik öğrencilerine sıkıcı geliyor, kredisiz olduğu için de kimse gitmek istemiyor, sonra 15-20 kişinin girdiği derste imza kağıdına 100-150 imza atılıyordu. ama dersin hocası bu bizim mahmut hoca olunca pek de öyle olmuyordu, tamam herkes katılmıyordu yine derse ama katılım %50'nin üzerinde oluyordu. peki neden böylesine sıkıcı bir derse öğrenciler gidip bu hocayı dinliyorlardı? nedeni basit. mahmut hoca öğrencilerine gerçek anlamda değer veriyordu, her dersin başında yaklaşık 15 dakika boyunca öğrencileriyle gündemi tartışıyor, herkesin görüş bildirmesi için fırsat tanıyor, sonrasında tarihte o gün olan olayları tartışıyordu. kalan sürede yine anlatması gerekeni de anlatıyordu herhalde, o kısımları pek dinlemedim. girizgahı daha da uzatmadan birkaç anekdot paylaşmak isterim.
  
  dersi aldığım dönemde mahmut hocayı facebook'tan eklemiştim ama hiçbir muhabbet geçmemişti aramızda. daha sonrasında "one does not simply invade russia" başlıklı bir caps görmüştüm ve bunu hocaya mesaj olarak attım, nasıl bir tepki vereceğini de pek kestiremiyordum ölü taklidi yapma ihtimali de vardı, ciddiyetsiz öylesine bir mesajdı neticede. tam tersine mahmut hoca hemen cevap verdi ve capsi dersin slaytlarına ekleyeceğini, anlatırken de bana referans vereceğini söyledi. tabi çok şaşırdım, ama bir yandan da sebepsiz bir mutluluk kapladı içimi. neticede yıllarca hocaları öcü gibi gören, onlardan köşe bucak kaçan bir öğrenciydim ve böyle bana değer verildiğini hissettiğim anlar çok az oldu öğrencilik hayatımda. başka zamanlarda aynı hocayla dolmuşta, avm'de karşılaştığım da oldu. hatta avm'de karşılaştığımda o beni gördü ve seslendi, yanındaki arkadaşıyla tanıştırdı hatta bir kahve ısmarlamayı bile teklif etti. tabi böyle şeylerle her öğrenci her zaman karşılaşmıyor, karşılaşınca da tuhaf hissediyor, mutlu oluyor.
  
  demem o ki böyle hocalar az da olsa mevcut sevgili suserlar. öğrencisine gerçekten değer veren, fikirlerini önemseyen, onları para/saygınlık kazanma aracı olarak görmeyen hocalar.