çocukluğun geçtiği yere tekrar uğramak

• çocukken oturulan ev hala ayaktaysa, zamana yenik düşüp yıkılmadıysa eğer muhakkak o eve de bakılır. bir aprtmansa oturduğun dairenin yeni sahibinin astığı perdelerden kararkter tahlili yapmaya çalışılır, sanki sizin evinizde başkası oturuyormuş hissine kapılır insan. çoğu insanın içinden gidip kapıyı çalmak geçer ama bu pek mümkün olmaz tabii. bir de arkadaşlarla geçen güzel zamanlar düşünülür, yeniden çocukmuş gibi hissedilir bu mekanlarda, yani aynı on kişi bir araya gelse yine kukalı saklambaç oynanacakmış gibi bir psikolojiye girilir..
  komşularınızdan orada yaşamaya devam eden varsa kesinlikle sizin zamanınız gibi olmadı buarası çocuklar sizden sonra denir.. oysa herkesin kendine aişt bir zamanı bir çocukluğu vardır. buralara uğramak insanın biraz da çocukluğuna uğramasıdır zaten. affan dede çık, 1 yıllık maaaşımı veririm. işin güzel yanı bir insanın elinden herşeyin alınabilmesi ama hatıralarının alınamamasıdır.
  özellikle çocukluktan ilkgençliğe geçiş sürecinde de aynı yerde yaşanılmışsa burası ilk aşık olunan yere de denk düşer ki o zaman o mekanın anlamı sizin için çarpı bin olur.
  insanlar sık sık uğramalı çocukluklarına, en masum zamanların en masum tanıklarına.