our town

• iş işten geçmeden günlük hayatın detaylarından haz almayı bilin ki yarın birgün ölüp gittiğinizde sıradan bir herhangi ana geri dönebilmek için ahlanıp vahlanmayın der eserin altyazısı. 'sanki önünde yaşayacağın sonsuz bir hayat varmışçasına sağır ve körsün ey seyirci, silkin, kendine gel, hayat çok kısa!' diye oyun boyunca bas bas bağırırken anlatıcı, zamanın, yiyip bitirdiği her bir yaşın ardından daha da güçlenip hızlandığının, iyice canavarlaştığının bir defa daha farkına varır, emily gibi mezarınızda 'ah, nasıl da bihaberler yaşadıkları anın mucizeviliğinden..!' diye sızlanacağınız anı düşünürsünüz koca bir yılın daha bitimine beş güncük kala.