hayata dair gülümseten detaylar

• osman cevizlibağ durağından tramvaya binmiştir. her zamanki gibi balık istifi bir şekilde laleli'ye doğru yol alınmaktadır. tramvayın ani hareketleri ile insanlar bir türlü sabit duramamakta sürekli salınım yapmaktadırlar. 6-7 yaşlarında bir kız çocuğu hafiften bu duruma gülmeye başlar ağzını kapatır. annesi "şşş" diye uyarır kızı. sonra kız dayanamaz kahkahalarla gülmeye başlar. sonra annesi de gülmeye başlar. sonra tekerlekli sandalyedeki hüzünlü amca da gülümser. bütün insanlar sanki gülmek ayıp bir şeymiş gibi gülmemek için kendilerini tutarlar. osman ise içinde mutluluktan ağlarken dışarda ise "ne hortumu! kanalizasyon borularını bağladılar!" dedikten sonra gülmemek için kasan devlet bahçeli gibi bi surat ifadesi takınır. bu topraklarda gülmek neden bu kadar zor. ah be çocuk ne güzel bir ders verdin bize. yüzün hep gülsün :)