djam

• costas ferris'in rembetiko'sundan yıllar sonra, en az onun kadar müthiş mavi-kara renkte bir film daha geldi, djam.
  
  19 yaşındayken beyoğlu'nda bir cafe aman'da keşfettiğim rebetiko müziğinden hiç kopmadım, hayat boyu severek dinleyeceğim. rembetiko filmini de en beğendiğim on filmden biri sayarım, sayardım. zira djam'i onun yerine koydum artık.
  
  çingene yönetmen tony gatlif'den, ege güzeli midilli'den başlayıp güzellerin güzeli istanbul'da tadı damakta kalan bir tur atarak türk yunan sınırından kavala'ya uzanan, oradan da midilli'ye geri dönüp ege'ye açılan, her bir yanı büyüleyici rebetiko müziği ile bezeli, şahane bir yol filmi.
  
  türklerle yunanlıların ne kadar da kardeş olduklarını bir kez daha gözlerimin önüne serdi, gözlerimi buğulandırdı. içimi de coşkuyla doldurdu. var olsun bu filmi yapan herkes!