iz bırakan kitap cümleleri

• ben bir acayip oldum. gözüm kimseyi görmüyor, kimsenin kapımı çalmasını istemiyorum. dünyanın en sevimli insanları olan posta müvezzilerinin bile.
  ...
  bineyim bir boğaziçi vapuruna günün birinde. bebek'le arnavutköy önlerinde arka taraftaki oturduğum kanepeden kalkayım, etrafıma bakayım; kimseler yoksa, denizin içine bırakıvereyim kendimi.
  
  sait faik abasıyanık - lüzumsuz adam