evliliğe çocuk için katlanmak

• çok yakın arkadaşlarım ikisi de.. hedefleri olan, kariyerli, güzel insanlar. hamilelikten öncesinden başlayan sorunlu evliliklerini çocukla taçlandırdılar. yaş geçiyordu, acaba çocukla toparlanır mıydı durum..
  yavrum doğdu.. bir gün huzur görmedi o evin içinde. bolca iletişimsizliğin olduğu ( korkak alıştırmayın, kelime konuşmuyorlar), birinin ak dediğine diğerinin kara dediği , çocuğun hangisinin doğru olduğunu sürekli sorgulamak zorunda olduğu tam bir tımarhane evleri. üzerine bir de üstün zeka sendromu eklenince huysuz, uyumsuz, kavgacı, korkunç bir şey oldu. yavruş 4 yaşında falandı. yaptıkları hataları fark edip pedagoga gitmeye karar verdiler. adam anında anladı tabii sorunun bunlardan kaynaklandığını ve çocuğu görmeyi kabul etmedi. uzunca bir süre bunlarla uğraştı , ancak başaramadı. şu an ayrılma sürecindeler. ancak bir çok şey için çok geç. yavruş 6 yaşında ve bugüne kadar yaşadıkları yüzünden çok zor bir hayatı olacak.
  hiçbir çocuk huzursuz bir ortamda büyümeyi hak etmez. birbirini gerçekten seven ve anlayan anne babaların arasında gerçek şeyleri görerek büyümeli çocuklar.. saygıyı, sevgiyi şeklen değil fiilen görmeliler. hissetmeliler herşeyden önce. herşeyi hissediyor, anlıyorlar emin olun. kendi güçsüzlüklerinize kurban etmeyin çocuklarınızı. daha iyisi herkes için her zaman mümkün.