• sözleri anonim, bir seyit akın hüseyin efendi bestesi.

    maarif takvimin teşrin ertesi bir yaprağında hikâyesi şöyle anlatılır:

    bir akşam dogmatik uykusundan can havliyle uyanan sanatçımız, efsanevi imacinasyon macununun ancak iki eczanın karışımıyla yapılabileceğini idrak eder.

    buna göre, bir sanat eczacısının, önce tertemiz bir niyetle, iksirine kendinden bir şeyler katmayı göze alması şarttır. bununla birlikte, kendisi her şeyin kaynağı tövbe olamayacağı için, şifa kasesini gaybın meçhulüne daldırmaya da muhtaçtır.

    böylece herhalde biraz kendi gayretini biraz gaybın afakını mutfak tezgahında yoğurup macun hamurunu elde eder. eserinin hızla kabarıp kontrolden çıktığını hayret ve korku içinde görünce de yanlışlıkla ağzından dua yerine şu kelimeler dökülür: fayansta andante pişsin aşın!

    ahalinin rivayetine göre, olay sırasında mutfaktan yayılan mis kokular, mahalledeki bütün hasım kedilerin barışıp sanatçının evi önünde birikmelerine sebep olmuştur. gönüllere işleyen bir heves ve dupduru bir makamla koro halinde miyavlayan hayvanat, kimbilir ne güzel bir görüntüdür, gözünüzde canlandırın lütfen. işte, aynı şarkı iki kez söylenmez, sözüne de esin veren, dillere pelesenk olan bu unutulmaz beste böyle bir mucizeyle dokunmuştur.

    söylemezsek duyabilir miyiz ki, emeğimizin karşılığını, rüyalarımızın yorumunu evrenden bekleyelim? görebildiklerimiz daha gerçek mi ki, aklımızdan varlığa taşanı tabağımızda bırakıp ziyan edelim?
hesabın var mı? giriş yap