abaküs

• antik sütun başlarında dörtgen bir levha, üst yapıyı taşıyan bir elemandır. yuvarlaklıktan düzlüğe geçiş sağlar. yunan ve roma mimarilerinde abakuslar basık ve oturaklıdır (assosdaki athena tapınağı'nın abakusları arkaik örnekler olarak incelenebilir). korinth ve kompozit başlıklarda abakusun kenarları iç bükey ve köşeleri pahlıdır. aiol başlığında abakus yoktur. ion düzeninde ise, abakuslar genellikle yumurta-ok silmesi ile süslenmiştir.