bin-jip

• boşlukları şiirle dolduran bir film bu.boş evleri bedeniyle, ruhunu o evlerde bulduğu tertemiz boşlukla dolduran bir genç adam. iki beden ama bir ruhla bu sessiz adam ve sessiz kadın sessizce sokakları dolaşırken, gizleri keşfederken, kendimdeki boşluğun usulca ten kokusunun doğallığıyla, sevginin basit güzelliğiyle dolduğunu hissettim. en güzeli anlatmak için, en güzel anlaşmak için, konuştuğumuz dil değil uzanacağımız diyor bu film. dokunmak ve sessizce adımlamak gerek. görmek ve aklına, duvarlarına resmetmek gerek.uzağı ve doğuyu daha çok daha da çok sevdiren bir hediye.