hayatında hiç kalıcı arkadaşı olmayan insan

• benim, hayatımda hep bir dost olsun isteyen de benim. kimse ile de çıkar için arkadaş olmadım. çıkar için arkadaş olan biri bile cenazesinde dost bildiklerinin varlığından emin olmak istemez mi? sizce, instagramda orada burada güzel seviyeli arkadaşlarınızla gezip fotoğraf çekerken benim hiç mi canım yanmıyor? kusura bakmayın arkadaşlar, ben hep arkadaşım olsun istedim, siz hiç bana arkadaş olmadınız. eğer beni ve benim gibileri "bazıları", "bir kısmı" ve bu minvalde laflar ederek, "güvenilmez", "insanları işletmenin peşinde" olarak damgalamaya devam ederseniz. sizin bana güvenmediğiniz kadar ben de size güvenmem. yalnız kaldığınızda etrafınızdaki "arkadaşlı" insanlar size nasıl saldırıyor inşallah başınıza gelir de öğrenirsiniz, bir yere gittiğinizde tek başına oturup yemek yemeye çalıştığınızda bile insanlar nasıl dik dik bakıyor, şaşırıyorlar hissedersiniz. belki bugün değil ama ileride her gün dışladığınız bizlerin acısıyla yaşayacaksınız.
  
  kısacası, kişinin başına bela olarak okunabilecek bir hayatı yaşamaktır. empati gösterilmesi gerekir.
  
  not: bu yaşına kadar hiçbir arkadaşı kalmamış suser