15 entry daha
  • hırsızlıkların en âdisi, en kötüsü...
    insanı insan yapan en muhim duygunun, iyi niyetin, bir başkası tarafından çalınması...

    şu kıssada pay edilen hissenin ise yapıtaşı:

    "devesiyle birlikte çölde seyahat eden bir bedevi, güçlükle yürüyen, dudakları susuzluktan kurumuş bir adama rastlar. bedeviyi görünce sevinçle ayağa kalkan adam bir tas su ve yiyecek ister. bedevi, devesinden inip ona önce su verir. suyu içen adam birden bedeviyi iter, belindeki hançeri alır ve deveye atladığı gibi kaçmaya başlar.
    bedevi arkasından bağırır.

    “tamam deveyi al git ama senden bir ricam var.
    sakın ama sakın bu olayı kimseye anlatma!”

    bu isteği tuhaf bulan hırsız biraz duraklar ve dalga geçercesine nedenini sorar. aldığı cevap ise anlayan için insanlık dersi niteliğindedir:

    “eğer bu olayı baskasına anlatırsan, her yere yayılır ve insanlar bir daha çölde muhtaç birini görünce yardım etmezler.”
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap